Lionel Messi, Cristiano Ronaldo, Kobe Bryant en Lebron James.
Allemaal grote namen in de sportwereld en behoren alle 4 tot de beste van de sport die ze nu beoefenen. Toch hebben ze alle 4 een handicap die ze toch ook weer alle 4 weten te compenseren met hun geweldige skills en inzet : Het zijn geen leiders in de zin van spreken... de 1 nog erger dan de ander.
Waar een Micheal Jordan vroeger zijn team op zijn schouders droeg en het beste uit zijn spelers haalde door te praten, te motiveren en openlijk kritisch te zijn en een Zinedine Zidane als super captain het dan o zo machtige Brazilië weet te verslaan door niet alleen zijn spel, maar ook (misschien wel vooral) zijn leiderschap op het veld om zijn eigen spel nog beter te laten verlopen.
Zonder al te lang te discussiëren (misschien wel zonder) behoren ze tot de grootste van hun spel en hebben ze dat ook aan hun leiderschap skills te danken.
Maar tegenwoordig schijnt het niet meer nodig te zijn....
Lionel Messi wint de Primera division met Barcelona voor een derde keer op een rij scoort samen met zijn mede concurrent aan de lopende band in alle competitievormen en strooit met assist maar op het veld totaal geen leider. Zelden zie je hem naar een Pedro lopen om hem even uit te leggen dat hij moest passen en niet moest schieten of dat hij achter hem langs moet rennen. De uitstraling van deze speler als lieve kwajongen zit hem helaas ook niet mee. Toch loopt het allemaal niet lekker als hij een off game heeft of niet speelt. Zidane kon een off game hebben en toch ervoor zorgen dat zijn medespelers het af konden ronden en je niet eens merkte dat hij een off day had.
Cristiano Ronaldo wint de copa del rey met Madrid scoort zelf in de finale heeft een monsterscore als topscoorder in de Primera division seizoen 2010-2011. Maar ook hij is geen leider. Sterker nog hij heeft een straf gekregen voor het te negatief te zijn naar zijn teamspelers. Toch is ook hij onmisbaar in zijn team en brengt ook een beter spel voor zijn team. Zidane klaagde ook op zijn spelers maar op een andere manier namelijk een triggerende manier... wat zei je Zizou ? Zie je hoe ik die bal in de kruizing heb gewiept! Goedzo broertje dat wil ik zien.
Kobe Bryant ook de oudste van het stel meesterlijke basketballer 5 ringen, MVP maar kan een speler in vormcrisis niet motiveren om zijn spel te hervinden of zijn team moed in praten bij een grote achterstand. Moet ik eerlijk bekennen dat deze speler de ingrediënten wel bezat maar zijn ego hem in de weg zat. Leiden is niet laat maar ik doe het wel ... Leiden is we gaan het samen doen maar geef me te allen tijden de bal en dan zal ik samen met jullie checken hoe we verder gaan. Micheal Jordan zijn team is daarom ook nooit met 30 pt verschil ten onder gegaan hij bleef schreeuwen bleef vechten.
Lebron James 2x MVP mogelijk zijn eerste ring dit jaar nu moet ik bekennen dat ik van alle 4 de meeste hoop voor deze speler heb gezien het feit dat hij nog jong is en trekjes van een leider begint te vertonen. Deze man doet alles hij strooit met assist, pakt rebounds, kan tegenstanders ontregelen en veel meer, maar als het erop aankomt dat hij een speler die zijn zelfvertrouwen aan het verliezen is moed moet inspreken of harder moet laten werken gaat hij juist harder werken want soms ertoe leid dat hij een beslissende schot mist omdat hij helemaal uit is of een game verliest doordat zijn medespeler zijn moraal laag is en de bal totaal niet in zijn handen verwacht.
4 van de beste maar alle 4 geen leiders toch weer alle 4 winnaars is het tegenwoordig niet meer nodig om een leider te zijn? En zullen ze zonder leiderschap ooit tot de grootste der groten behoren? Ze winnen prijzen en individuele titels dus wat mij betreft op 1 na wel. Misschien is dit gewoon de nieuwe manier van een team leiden? De toekomst zal het leren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten