President Venetiaan (1991-1996, 2000-2010) zal na 18 jaar terugtreden als voorzitter van de NPS. Daarmee komt een van de belangrijkste politieke functies ter beschikking. In de afgelopen 40 jaar heeft elke Voorzitter van de NPS op een bepaald punt gedurende zijn zittingstermijn de rol van regeringsleider vervult. Het voorzitterschap van de NPS betekent de facto leiderschap van de oppositie en een garantie voor kandidatuur voor het Presidentschap of Vice Presidentschap.
De NPS is gereduceerd naar vier Assembleezetels, onder andere als gevolg van de onderhandelingen over kieslijsten met Frontpartners en het verlies aan territorium in het binnenland. De nieuwe voorzitter neemt naar zetelaantal gemeten een middelkleine partij over. Naar ledenaantal, donoren, internationale goodwill, wetenschappelijk kader, structuren, geschiedenis en draagvlak bij de achterban en delen het Surinaamse volk, is de NPS echter een slapende reus.
Het recente politieke succes van de huidige machthebbers is grontendeels persoonsgebonden. Zonder de kopstukken van de huidige coalitiepartners zijn hun partijen los zand. Wie de NPS overneemt, erft infrastructuur, geschiedenis, invloed en een actieve organisatie. De wederopbouw naar de volgende verkiezingen toe, geeft de nieuwe voorzitter net iets minder dan vier jaar.
De kandidaten die interesse hebben getoond of in wie interesse wordt getoond zijn vakbondsleider Hooghart, oud Minister Rusland, Assemblee ondervoorzitter Wijdenbosch, huidige bestuursleden Pigot en Van Coblijn.
Hooghart heeft bij straatacties getoond om talent te hebben voor volksmobilisatie en geladen retoriek. Bestuurskundig en electoraal heeft Hooghart zich nog niet weten te onderscheiden. Het voor NPSers onkarakteristieke gebrek aan animositeit richting de huidige coalitie zit ongemakkelijk bij bepaalde delen van de achterban.
Minister Rusland is, net als de rest van de vorige Kabinetsleden door de huidige coalitie in verband gebracht met vraagtekens rond het grondvraagstuk. Bewijzen blijven vooralsnog uit. Als intellectueel en out-of-the-box denker heeft hij verschillende initiatieven weten te realiseren, waaronder Alunsur en het economisch belangrijkste ministerie capabel bemand. Als kansloze Vice Presidentskandidaat heeft hij aangetoond bereid te zijn voor de partij te staan in moeilijke tijden. Rusland kan rekenen op een breed draagvlak binnen de partij. Zijn populariteit onder het electoraat is echter nog niet op de proef gesteld.
Van Coblijn heeft zich achter de schermen dienstbaar gemaakt en evenals Hooghart zijn ambities vroeg en duidelijk kenbaar gemaakt. Bestuurs- en verkiezingservaring (als kandidaat) ontbreken vooralsnog, maar qua naamsbekendheid in de Surinaamse politiek en media doet deze aspirant niet onder. Een rijk zakelijk en politiek netwerk maken ook hem een interessante kanshebber.
Een andere interessante (wellicht transito) kandidaat voor het Voorzitterschap lijkt Arnold Kruisland. Als strijdlustige oudgediende met een breed draagvlak binnen de partij, lijkt hij geschikt om de brug naar vernieuwing te slaan die nodig is om naar succes in 2015 te werken. Kruisland heeft zich tot nu toe echter niet uitgesproken over zijn ambities
Begin juni 2011 lijken de belangrijkste kanshebbers Rusland en Wijdenbosch te zijn.
De kandidaten die interesse hebben getoond of in wie interesse wordt getoond zijn vakbondsleider Hooghart, oud Minister Rusland, Assemblee ondervoorzitter Wijdenbosch, huidige bestuursleden Pigot en Van Coblijn.
Assemblee Ondervoorzitter mw. Ruth Wijdenbosch bekleedt op het moment de hoogste staatsrechtelijke positie van alle partijleden. Ze voert haar functie naar omstandigheden uit. Haar kalme, professionele uitstraling en doelmatig optreden door de jaren heen, heeft haar populariteit binnen en buiten de partij doen toenemen. Meer iemand van de achtergrond dan van de spotlight, zal Wijdenbosch naar vermoed slechts op de voorgrond treden als een breed draagvlak kenbaar maakt haar in die rol te willen zien.
Pigot kan als partijkopstuk en loyalist rekenen op een brede steun vanuit de partij. Zijn organisatorisch talent heeft hij dienstbaar gemaakt aan de partij. De vraag is echter of hij de naamsbekendheid en het charisma machtig is om de rol van Voorzitter te vervullen.
Minister Rusland is, net als de rest van de vorige Kabinetsleden door de huidige coalitie in verband gebracht met vraagtekens rond het grondvraagstuk. Bewijzen blijven vooralsnog uit. Als intellectueel en out-of-the-box denker heeft hij verschillende initiatieven weten te realiseren, waaronder Alunsur en het economisch belangrijkste ministerie capabel bemand. Als kansloze Vice Presidentskandidaat heeft hij aangetoond bereid te zijn voor de partij te staan in moeilijke tijden. Rusland kan rekenen op een breed draagvlak binnen de partij. Zijn populariteit onder het electoraat is echter nog niet op de proef gesteld.
Van Coblijn heeft zich achter de schermen dienstbaar gemaakt en evenals Hooghart zijn ambities vroeg en duidelijk kenbaar gemaakt. Bestuurs- en verkiezingservaring (als kandidaat) ontbreken vooralsnog, maar qua naamsbekendheid in de Surinaamse politiek en media doet deze aspirant niet onder. Een rijk zakelijk en politiek netwerk maken ook hem een interessante kanshebber.
Een andere interessante (wellicht transito) kandidaat voor het Voorzitterschap lijkt Arnold Kruisland. Als strijdlustige oudgediende met een breed draagvlak binnen de partij, lijkt hij geschikt om de brug naar vernieuwing te slaan die nodig is om naar succes in 2015 te werken. Kruisland heeft zich tot nu toe echter niet uitgesproken over zijn ambities
Begin juni 2011 lijken de belangrijkste kanshebbers Rusland en Wijdenbosch te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten