woensdag 4 januari 2012

Een bericht van Sterallure

Mijn goede vriend Ster@llure is een groot basketbal liefhebber. Tot de frustratie van de dame des huizes zit hij elke ochtend om half 7 naar highlights van de NBA wedstrijden van de vorige dag te kijken. Als er live basketbal op SCCN is moet de televisie aan.

Maar Ster@llure is niet de grootste NBA fan van zijn vriendengroep. Er zijn een aantal mannen die nog grotere fans zijn. Daarom heeft hij vlak voor de start van dit seizoen een fantasy league aangemaakt. Zijn vrienden waren enthousiast, vertelden hoe grote fans zij zijn en hoe zij deze competitie zouden winnen.

Momenteel is de competitie pas een paar weken oud. Toch voelt Ster@llure zich genoodzaakt om deze boodschap met competitie genoten te delen, alleen omdat hij zich een beetje eenzaam voelt aan de top.

3 opmerkingen:

  1. Er zijn momenten dat je twijfelt of je een post moet afdoen met een middelvinger of met een geciviliseerde reactie. Dit is niet een van die momenten.

    *MIDDELVINGER

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Als jongetje van 10, 11 was ik een enorme NBA fan. Michael Jordan was mijn grote held en hoewel mijn besluit vast stond dat ik voetballer zou worden, kon ik mijn (toekomstig) mede professionals bewonderen.

    Achteraf bleek hoe weinig ik wist van de sport. Ik wist dat de Bulls zouden winnen en dat deden ze ook. Ik leg de schuld voor de obsessie met statistieken en het daaraan gerelateerde tijdverdrijf van fantasy basketball aan het ontbreken van echte sterren. Statistieken zijn voor mij altijd een tool geweest om eventueel uitsluitsel te verkrijgen in jaren dat een 6th man, MVP of MIP niet met kop en schouders boven de rest uit steekt of om op een toekomstig moment Jordan haters de bek te snoeren die met allerlei lang vergeten legendes uit de oude doos op de proppen kwamen.

    Ik kan me er dus nog steeds over verbazen met hoeveel toewijding de professionals van Surifatu zich op het spelletje kunnen storten. We hebben het over de leiders van morgen, mannen met muren vol met diploma's, bankrekeningen waar je misselijk van wordt en netwerken waar je revoluties mee te weeg kunt brengen.*

    Desondanks zijn we vriendschappelijk genoeg om elkaar het licht in de ogen niet te gunnen als het op rivaliteiten aankomt. We pokeren met handleidingen en bijbels erbij. We kopen rookworsten bij speciaalzaken om elkaar op Bruine Bonen gebied naar de kroon te steken. We geven geld uit aan dure alcohol om elkaar dronken te voeren bij het Risken, alles om een edge te hebben in flauwekul krachtmetingen die nergens toe dienen, behalve het meten van ego's en het uitvergroten van minieme verschillen in strategisch inzicht.

    Maar niet langer. Ik heb onder de neus van een League Manager die David Stern op David Bowie laat lijken mijn team met o.a. LeBron James EN Carmelo Anthony tot een transactielab gemaakt en een zekere Fatukel het gekkenhuis in getreiterd.

    Waarom? Because if you waste my time, I will fuck with your mind. I'm evil like that.

    *full disclosure: Surifatu bestaat uit een stel arme kerkratten. In de middenmoot bungelen gaf geen bevrediging. De top bereiken tussen zulke statistiek- en basketbalkenners zou me nooit lukken. Dus richt ik mij op destructie! Vernietiging! aaarrrghhh! aaaarrggghhh! Stop talking to me!

    http://www.youtube.com/watch?v=f2Ehw3qyhEE

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Manne,

    Jouw boodschap is duidelijk. Wel moet ik er als academicus bij vermelden dat Surifatu vrij weinig met de kerk te maken heeft. De enige mogelijk gelijkennis met de kerk is dat wij bij Surifatu het volk dom proberen te houden met onze fatu en de kerk het volk dom probeert te houden voor eventuele uitbuiting.

    Tan bun

    BeantwoordenVerwijderen